Hoe Lang Moet Tonijn In De Oven?

Leg de tonijnmoten in de ovenschaal. Verdeel er het peterseliemengsel over. Bestrooi met het broodkruim en zet de schaal circa 10 minuten in de hete oven.

Hoelang tonijn?

Tonijn | Hoelangkoken.nl – Snel inzicht in kooktijden 3-5 minuten per zijde Veel mensen kennen tonijn uit blik, maar een stukje verse tonijn is ook erg lekker. Als de tonijn goed gebakken is heeft het een vlezige structuur en is het licht van smaak. Let bij aankoop van de tonijn of het nog fris oogt en ruikt. Dan is de tonijn nog vers en krijg je het lekkerste resultaat.

Verhit olie in een koekenpan. Lekker is met olijfolie, maar je kan hier ook een andere olie voor gebruiken. Let er op dat de pan goed heet is. Dit kun je testen door een klein druppeltje water in de pan te doen. Gaat het sissen en verdampt het water meteen dan is de olie heet genoeg. Leg de tonijn in de pan. Door de hitte van de olie schroeit de tonijn snel dicht. Hierdoor blijft het lekker sappig. Draai de tonijn één keer om. Afhankelijk van de dikte draai je hem na 3-5 minuten bakken om. Bak allebei de kanten even lang. Na 7-10 minuten bakken is je tonijn klaar. Het is prima als de tonijn nog donkerrood is van binnen. Wil je toch liever een iets meer doorbakken stukje tonijn hebben, dan bak je beide kanten iets langer. Je stukje tonijn wordt dan wel iets droger. Serveer de tonijn direct. Tonijn kan ook prima op kamertemperatuur gegeten worden.

Tonijn heeft een heerlijke smaak van zijn eigen. Je kunt het voor het bakken wat kruiden met wat zout en peper, maar je kan het van te voren marineren in een lekkere marinade. Laat de tonijn dan zeker 15 minuten in de koelkast in de marinade liggen. Hoe langer je de tonijn marineert, hoe meer de smaken in de vis trekken. : Tonijn | Hoelangkoken.nl – Snel inzicht in kooktijden

Kun je tonijnsteak rauw eten?

Tonijn kun je bakken als steak (niet te lang, dan wordt-ie taai) maar ook rauw eten als sushi.

Hoe weet je of tonijn nog goed is?

Alles over het bijkleuren van tonijn – VISwijzer Door de Japanse keuken is het eten van rauwe tonijn als sushi en sashimi razend populair geworden. Rauwe vis moet heel vers zijn, en verse geelvin- of blauwvintonijn ziet er zacht rozerood of donkerrood uit.

• Maar tonijnvlees oxideert snel, net als appel.
• Dat wil de consument niet, en daarom mag tonijn worden behandeld met bijvoorbeeld citroenzuur om het bruin worden te vertragen.
• Wanneer tonijn wordt ingevroren verandert de kleur naar grijs-bruin.
• Ontdooide tonijn ziet er dan minder fris uit.
• Een en ander leggen we uit bij het tv programma Tonijnkleuren is fraude De middelen die zijn toegestaan om het bruin worden te vertragen kunnen bij hogere concentraties ook gebruikt worden om bederf te maskeren.

Dat is fraude. Het maskeren van bederf is extra gevaarlijk bij tonijn omdat bedorven tonijn een hoog gehalte histamines kan bevatten. Die veroorzaken heftige allergische reacties. Het bijkleuren van rauwe tonijn is een wijdverbreid verschijnsel. Niet verse vis kan zo vers lijken.

1. Met het kleuren kan goedkopere tonijn, of tonijn die eerst ingevroren is geweest, voor meer geld verkocht worden.
2. Cold smoke: kleuren met koolmonoxide Tonijn kan op diverse manieren worden gekleurd.
3. Tot een paar jaar geleden was een koolmonoxide behandeling heel populair.
4. Daarmee kan volledig bruine tonijn weer helderrood worden gemaakt.

De behandeling wordt ook vaak ‘cold smoke’ genoemd, omdat door roken dit effect ook kan worden bereikt. Deze praktijk is inmiddels verboden in Canada, Japan, Singapore en de Europese Unie. In de Verenigde staten is het nog wel toegestaan. Citroenzuur: tegen oxidatie of tegen bederf? Het gebruik van citroenzuur (ascorbinezuur) is toegestaan om een proces van oxidatie tegen te gaan: de buitenkant wordt bruin.

Citroenzuur houdt dat tegen. Maar hoge concentraties citroenzuur kunnen gebruikt worden als conserveringsmiddel, of om het gebruik van conserveringsmiddel te maskeren. Dat is niet toegestaan. Wat doet groente-extract? Nitraat en nitriet kan ook gebruikt worden om tonijn fris te laten lijken, maar het gebruik is niet toegestaan.

Nitraat en nitriet kunnen als groente-extract worden toegevoegd, maar ook dat is niet toegestaan. In 2016 schatte de Europese commissie dat wekelijks minstens vijf miljoen porties tonijn (ongeveer 500 ton) op deze manier werden behandeld. Waarom is het kleuren van tonijn een probleem? Vette vissoorten zoals tonijn, maar ook bijvoorbeeld sardine, makreel en botervis, bevatten het eiwit histidine.

Wanneer de vis gaat bederven zetten bacteriën die histidine om in histamine. Histamine veroorzaakt binnen twee uur allergische reacties. Die variëren van bonzende hoofdpijn, het heel warm hebben, misselijkheid, jeuk in de mond, tot braken, buikpijn, diarree en hardkloppingen. Dit kan ongeveer twaalf uur lang duren.

Ons lichaam maakt ook zelf histamine bij allergische reacties. Vandaar dat de symptomen vergelijkbaar zijn. Een histamine vergiftiging is dus NIET een allergische reactie op vis. Het is alleen een reactie op de bedorven vis. Overigens kan histamine ook voorkomen in bliktonijn of sardine wanneer die slecht bewaard was voor het inblikken.

Wat zijn de regels? Er bestaat veel onduidelijkheid over wat is toegestaan. Het is toegestaan om anti-oxidanten te gebruiken. Maar hoeveel is toegestaan was tot voor kort niet duidelijk. De Europese Commissie heeft eind 2018 geadviseerd dat 300 mg per kg genoeg is om oxidatie tegen te gaan. Als er meer is gebruikt dan is het fraude omdat het dan is gebruikt om bederf te maskeren.

De heeft naar aanleiding van de uitzending van KASSA uitgebreid toegelicht wat wel en niet mag. Hoe kun je gekleurde tonijn vermijden? Niet alle tonijnsoorten worden bijgekleurd. Albacore, ofwel witte tonijn heeft van zichzelf een veel lichtere kleur. Wanneer op de verpakking toegevoegde ingrediënten staan vermeld zoals anti-oxidant, citroenzuur, ascorbinezuur, E-300, of groente-extract, dan is de tonijn gekleurd. Geelvintonijn heet in het Spaans albacore. Wij noemen witte tonijn albacore. Hoe kun je testen of tonijn is bedorven? Bij gekleurde tonijn is het moeilijk vast te stellen of die nog vers is. Niet-verse tonijn ruikt niet goed, maar de toevoegingen kunnen ook dat ook soms maskeren.

Hoe eet je verse tonijn?

Een verse tonijn is heerlijk om rauw te eten als sashimi of sushi. Eet je tonijn toch liever bereid, dan kun je ‘m het best grillen of bakken. Door de structuur als door de diep roze kleur heeft het visvlees veel weg van rund- en kalfsvlees en men spreekt dan ook over tonijnsteak of -biefstuk.

Is zalm of tonijn beter?

Welke vissoorten zijn het gezondst? Getty Images Vis staat over het algemeen bekend als gezond. Onze taal kent niet voor niets het gezegde “Zo gezond als een vis.” Vis is namelijk rijk aan voedingswaarden, eiwitten, vitaminen en mineralen als vitamine B, zink en ijzer. Het adviseert dan ook om één keer per week vis te eten.

Bij voorkeur vette vis, zoals makreel, haring, sardines of zalm. Visvetzuren zijn immers goed voor je hart en bloedvaten. Maar er zijn zoveel vissoorten om uit te kiezen: welke zijn nou het gezondst om te eten? Advertentie – Lees hieronder verder Als men de beste keuze voor de portemonnee wilt, dan kan men beter kiezen voor de gekweekte zalm.

Deze is namelijk aanzienlijk goedkoper dan de wilde variant. Maar in termen van gezondheid heeft de wilde zalm een voorsprong. Wilde zalm bevat namelijk meer omega-3-vetzuren, vitaminen, mineralen en minder verzadigd vet en calorieën per portie. Tonijn – laag in calorieën en boordevol vitamines van eiwitten.

Een portie van zo’n 100 gram bevat 22 gram eiwit. Echter, wees wel bewust van het feit dat deze vis wordt bedreigd door overbevissing. Geniet, maar eet met mate. Deze schilferige witvis is een geweldige bron van fosfor, niacine en vitamine B-12. Een portie van 300 gram bevat slechts 1 gram vet, heeft wel 15 tot 20 gram eiwitten en telt nog geen 90 calorieën.

Let wel, een lekkere portie kibbeling van de visboer heeft een hoger vet- en caloriegehalte. Haring behoort tot de familie van de sardine en is een uiterst gunstige bron van omega-3-vetzuren. Deze Hollandse lekkernij bevat ruim 18 gram eiwit en telt zo’n 14 microgram vitamine B-12 per 100 gram.

Makreel is een vette vis die rijk is aan gezonde vetten. Zo is wetenschappelijk aangetoond dat deze vis een lagere bloeddruk veroorzaakt en verstoppingen in de slagaders verminderd. Makreel staat er helaas om bekend om een hogere hoeveelheid kwik te bevatten – kies daarom voor de Spaanse of kleinere makreelsoorten Sardines zijn rijk aan calcium, ijzer, selenium, proteïne, vitamine B12 en omega-3 vetzuren.

Deze visjes zijn over het algemeen vaak ingeblikt of bevroren. Controleer daarom altijd het het etiket op olie- en natriumgehalten. Visvangst zorgt voor veel natuur- en milieuproblemen. Het adviseert daarom altijd verpakkingen op keurmerken als MSC en ASC en de VISwijzer om te kiezen voor duurzaam gevangen vis.

Wat is de duurste tonijn?

Een blauwvintonijn van 278 kilo werd vorig jaar op de vismarkt van Tokio geveild voor een recordprijs van 2,7 miljoen euro. Dit is nog nooit eerder gebeurd. Maar wat maakt deze vis zo speciaal? Vorig jaar gebeurde het onwaarschijnlijke, een blauwvistonijn werd verkocht aan 2,7 miljoen euro.

1. Met dat bedrag kan je twee huizen kopen in België.
2. Dus wat maakte deze vis nu zo speciaal? Het duurste exemplaar ging naar chef Kiyoshi Kimura, eigenaar van restaurantketen Sushi Zanmai.
3. Hij tekende in 2013 al het record, en doet het in 2019 opnieuw.
4. Nog nooit eerder betaalde een koper bijna 10.000 euro per kilo voor blauwvintonijn.

Maar volgens Kimura is het aanbod zo klein dat je voor tonijn van uitzonderlijke kwaliteit heus wat geld mag betalen. Het Wereld Natuur Fonds (WNF) heeft de blauwvintonijn aangemerkt als een bedreigde diersoort.

Hoe gezond is vis uit blik?

Gezond visje – In principe maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, vis uit de diepvries en vis in blik zijn allemaal goed voor je. Voor je gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is. Bij gezouten vis moet je denken aan gerookte zalm, gerookte paling of ansjovis.

Kun je ziek worden van rauwe tonijn?

Goed doorbakken – Vis kan besmet raken met ziekteverwekkers, zoals de bacteriën listeria en salmonella. Deze zijn niet met het blote oog te zien en u kunt ze niet proeven, zien of ruiken. Maar u kunt er wel ziek van worden. In rauwe vis kan ook de parasiet haringworm voorkomen.

Bij verhitting worden deze ziekteverwekkers gedood, dus bak vis altijd goed gaar. In rauwe schaal- en schelpdieren kan het norovirus zitten. U kunt dan last krijgen van misselijkheid, braken en diarree. Om dit risico niet te lopen, kunt u mosselen en oesters beter niet rauw eten. En controleer bij het koken van mosselen, oesters en kokkels of de schaal open gaat.

Gooi ze weg als ze dicht blijven. Zo voorkomt u een voedselinfectie.

Hoeveel tonijn mag ik eten?

Visfeiten –

1. Vis is goed voor je. Onderzoek wijst uit dat het de kans op hartziektes, beroertes, obesitas, cognitieve achteruitgang, depressie, kanker en astma vermindert. Je visinname verminderen zorgt ervoor dat je ook niet meer van deze voordelen profiteert.
2. Het risico van kwikvergiftiging wordt overschat. Kwik zou de ontwikkeling van het zenuwstelsel van ongeboren kinderen kunnen beïnvloeden, maar op het moment dat de Amerikaanse overheid vrouwen aanraadde minder vis te eten, raakten ook alle niet-zwangeren onnodig in paniek.

Deze waarschuwing was niet gericht op het grote publiek, maar specifiek bedoeld voor zwangere vrouwen. Dat betekent niet dat kwik voor volwassenen niet schadelijk kan zijn, maar dan moet je wel érg veel vis eten. Ons advies: bijna elke man kan zonder problemen vier keer per week een blikje tonijn eten.

• 150 gram (een blikje) light tonijn bevat 18.11 microgram kwik
• 150 gram (een blikje) witte tonijn bevat 49.53 microgram kwik
• Een portie tonijnfilet van 150 gram bevat al snel zo’n 97.49 microgram kwik

Kan je elke dag vis eten?

12 oktober 2008 – 10:26 Eten van vis kan gevaarlijk zijn. Vissen kunnen namelijk een hoog gehalte aan dioxines in hun vet hebben opslagen. Dat heeft Tinka Murk, toxicoloog aan de Wageningen Universiteit, zaterdag in het televisieprogramma Kassa gezegd. Het Voedingscentrum adviseert om twee keer per week vis te eten.

• Dat is een goed advies, maar overschrijdt de grens van twee keer per week niet, anders kom je snel over de maximale hoeveelheid dioxines heen”, aldus Murk.
• Het slikken van visoliecapsules raadt zij af.
• Zeker wanneer vis al onderdeel is van het menu.
• Uit onderzoek van Murk blijkt dat vooral vis uit Nederlandse rivieren, de Middellandse Zee en vis die dicht bij de kust is gevangen, veel dioxine bevat.

Ze ontraadt dan ook deze vis te eten. Volgens Tinka Murk, hoogleraar Milieutoxicologie aan de Universiteit van Wageningen zijn de schadelijke gevolgen van dioxines op de lange termijn zeer ernstig. Dioxines tasten ons immuunsysteem aan, maar we kunnen er ook leerproblemen van krijgen.

1. Daarnaast kunnen dioxines ook kankers bevorderend zijn.
2. Dioxines veroorzaken echter geen schade aan onze DNA.
3. Vooral zwangere vrouwen moeten erg opletten voor dioxines, want hun ongeboren kind is hier uiterst gevoelig voor.
4. Helaas is er verder nog maar weinig bekend over de gevolgen van dioxines op de lange termijn.

Dioxines zitten in een aantal voedingsmiddelen, maar wij krijgen onze dagelijkse bijdrage binnen door zuivelproducten (38%), vleesproducten (17%) en vis (12%). Wij eten relatief weinig vis, maar toch zorgt vis voor een relatief hoog percentage dioxine.

• Volgens Tinka Murk ligt het maximum gehalte aan dioxines en PCB’s in vis hoger dan van andere voedingsmiddelen.
• Dioxines en PCB’s in vis is niet tegen te gaan waardoor de EU-norm voor de toegestane hoeveelheid van die gifstoffen voor vis vrij hoog is.
• Als we vlees en vis gelijk zouden trekken, dan zouden we nauwelijks nog vis kunnen eten, aldus Tinka Murk.

Uit Belgisch onderzoek blijkt dat mensen die meer dan drie keer per week vette vis eten, te veel dioxines binnenkrijgen. De Gezondsheidsraad, het Voedingscentrum en het Nederlands Visbureau raden aan om twee keer per week vis te eten. Volgens Tinka Murk is dit een advies wat we zeker moeten proberen om op te volgen, maar ze heeft wel een aantal tips voor ons.

1. We moeten namelijk wel letten op de vissoorten die we eten.
2. Het verschilt heel erg per vissoort hoeveel dioxines en PCB’s erin zitten.
3. Als je bijvoorbeeld één keer per week 150 gram paling uit de Biesbosch eet, zit je al aan de maandelijkse norm van het dioxine gehalte.
4. Vissen die vaak meer dioxines bevatten zijn: vis uit Nederlandse wateren, de Middellandse Zee en dicht bij de kust gevangen vis.

De roofvissen zoals zwaardvis, marlijn, snoekbaars, tonijn en haai zijn ook minder veilig. Dat komt omdat roofvissen aan het eind van de voedselketen zitten en andere dioxine houdende vissen eten. Tonijn bevat vooral veel methylkwik en deze vis kan je beter niet meer dan één keer per maand eten.

Dan zou je denken dat kweekvis de oplossing is, maar helaas bevatten ook die stoffen die niet goed voor ons zijn. In het voer van de kweekvis kan van alles doorheen gegooid zijn zoals antibiotica. En kweekvis van buiten Europa, bijvoorbeeld Tilapia, is soms ook weer erg vervuild. Vissen die zijn gevangen op de oceaan zijn redelijk veilig en deze bevatten ook weinig dioxine-equivalenten.

Ook is magere vis over het algemeen schoner dan vette vis. Het is volgens Tinka Murk dan ook aan te raden om toch twee keer per week vis te eten, waarvan één keer per week vette vis. Als je vis eet is het niet aan te raden om daarnaast nog eens visoliecapsules te slikken, omdat deze ook dioxines bevatten.

• Ook voor deze capsules is een norm gesteld, maar als je regelmatig vis eet, hoef je geen capsules te slikken.
• Dat is echt teveel en via een onnatuurlijk omweg, aldus Tinka Murk.
• Naast dat dioxine in dierlijke producten zit is het minder bekend dat ze ook in toegevoegde vetten en olien zitten.
• Bijvoorbeeld in soep of koekjes.

Hier is nog nooit eerder onderzoek naar gedaan. Er is dus helemaal geen zicht op producten waarin dioxines zitten zoals industriele olien en vetten en plantaardige producten en dierlijke vetten. Het is wel aan te raden om te letten op dierlijke vetten.

• Volgens Tinka Murk hoeft dit niet te betekenen dat we niets meer kunnen eten.
• Je moet alleen wel bewust kiezen en daarmee kan je veel invloed uitoefenen op je eetpatroon.
• Het is heel erg belangrijk om gevarieerd te eten.
• Nog een keer de tips op een rijtje: – Beperk dierlijke vetten – Maximaal twee keer per week vis, waarvan één keer per week vette vis – Het liefst geen vis uit de Nederlandse wateren, Middellandse zee en dichtbij de kust gevangen, roofvissen en tonijn – Geen extra visoliecapsules als je al vis eet – Eet gevarieerd – Daarnaast is het ook belangrijk om te letten op verantwoord en duurzaam gevangen vis.

Hierdoor wordt de vis en de vissector behouden. Door milieuverontreiniging kunnen er schadelijke stoffen voorkomen in vis. Het gaat vooral om zware metalen (kwik), dioxines, PCB’s en toxafeen, een bestrijdingsmiddel dat onder meer in de katoenteelt wordt gebruikt.

1. Roofvissen hebben de meeste last van vervuiling.
2. Dat geldt vooral voor grote roofvissen, zoals haaien en zwaardvissen.
3. Vissen die alleen planten of plankton eten zijn minder vervuild.
4. Ook zijn vette vissoorten meer vervuild dan magere, omdat schadelijke stoffen in het vet worden opgeslagen.
5. Daarnaast speelt het leefgebied een rol.

Zo is vis uit Europese wateren meer vervuild dan vis uit de Stille Oceaan. Ook in kweekvis kunnen schadelijke stoffen voorkomen. Dat geldt als deze wordt gevoerd met vismeel en visolie. De Europese Unie heeft daarom regels opgesteld voor de hoeveelheid PCB’s, dioxines en daaraan verwante furanen die in visvoer mogen voorkomen.

Eet met het oog op dioxines niet meer dan vier porties vette vis per week (maximaal 600 gram). Dioxines worden opgeslagen in het lichaamsvet. Ze worden maar heel langzaam afgebroken. Vrouwen geven een deel van de opgeslagen dioxine door aan hun kinderen in de zwangerschap en via de borstvoeding. Voor vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven geldt daarom: maximaal twee porties vette vis per week. Dat komt neer op 300 gram. Ter illustratie: één zoute haring weeg ongeveer 75 gram. Verder kunnen vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven beter geen roofvis eten. In roofvis zitten relatief veel schadelijke stoffen, zoals kwik en dioxines. Het gaat dan om vissen die in Nederland relatief weinig gegeten worden, zoals marlijn, zwaardvis, snoekbaars, haai, koningsmakreel en verse tonijn. Eet vis bij voorkeur met nitraatarme groente, zoals worteltjes, sperziebonen of witlof. In combinatie met nitraatrijke groente, zoals sla en spinazie, kunnen schadelijke stoffen ontstaan. Eet geen paling uit de Nederlandse grote rivieren. Daar zit meer dioxine in dan verantwoord wordt geacht. Wees voorzichtig met het eten van zelfgevangen vis als het water vervuild kan zijn.

Nitraat In vis zitten eiwitten (amines) die reageren met nitraat uit groente. Het nitraat verandert daardoor gedeeltelijk in n-nitrosoverbindingen. Deze stoffen zijn ook bekend als nitrosamines. Nitrosamines zijn schadelijk voor het lichaam. Het lijkt erop dat ze kankerverwekkend kunnen zijn.

• Uit voorzorg kunt u vis daarom beter eten met nitraatarme groente, zoals worteltjes, sperziebonen, witlof en paprika.
• Listeria Vis kan besmet raken met listeria,
• Deze bacterie groeit ook bij lage temperaturen.
• Listeria is een bacterie die vooral gevaarlijk is voor zwangeren en ouderen.
• Zij kunnen beter geen voorverpakte gerookte vis eten, zoals gerookte zalm, forel, paling of makreel.

Voorverpakte gerookte vis kan lang bewaard worden. Dit geeft de bacterie de kans zich te vermenigvuldigen tot schadelijke hoeveelheden. Ingevroren gerookte vis is wel veilig. De bacterie kan zich onder het vriespunt namelijk niet vermenigvuldigen. De zalm moet dan na het ontdooien wel direct gegeten of bereid worden.

• Bij verhitting wordt listeria gedood.
• Daarom is vers gebakken, gegrilde of gepocheerde (gerookte) zalm geen probleem.
• Zoute haring is kort houdbaar.
• Daardoor is er geen gevaar voor uitgroei van listeria.
• Ook zure haring is ‘veilig’.
• Haringworm Er is een kleine kans dat rauwe vis besmet is met de haringworm.

Daarbij gaat het om een larf van een parasiet die in zee voorkomt. Het is een dun, wit of kleurloos wormpje, van meestal een paar centimeter lang. Bij mensen kan de haringworm de maag- of darmwand beschadigen. De haringworm overleeft bevriezing en verhitting niet.

1. Daarom worden rauwe haring en koudgerookte vis vóór verkoop een tijdje ingevroren.
2. Deze verplichting staat in de wet.
3. De haringworm kan ook voorkomen in andere vissoorten, zoals kabeljauw, schelvis en wilde zalm.
4. Rauwe tonijn en rauwe gekweekte zalm vormen geen risico.
5. Bederf Vis is gevoelig voor bederf.

Let bij voorverpakte vis goed op de houdbaarheidsdatum. Vis die los is verpakt, bijvoorbeeld van de viswinkel of de markt, kunt u in de koelkast één tot twee dagen bewaren bij 4-7 graden Celsius. Zie ook: hoe bewaar je vis? Sommige mensen worden ziek van vis die tussen vangst en consumptie te warm of te lang bewaard is.

Dit heeft te maken met het histaminegehalte. Het komt vooral voor bij de scromboidfamilie (makreel, tonijn, bonito etc.). Daarom wordt dit wel ‘scromboid-poisoning’ genoemd. Symptomen zijn vooral: misselijkheid, braken, darmkrampen, diarree en hoofdpijn. De reactie duurt een paar uur en kan tegengegaan worden met anti-histamines.

Allergie Vis bevat sterk allergene stoffen. Ze kunnen al bij een kleine hoeveelheid heftige reacties kunnen veroorzaken. Als er vis in een product zit, moet dit daarom op het etiket staan. Het belangrijkste allergeen in vis is het spiereiwit parvabulmine.

• Dit komt in veel vissen voor.
• Zo zijn mensen die allergisch zijn voor kabeljauw ook allergisch voor verwante vissoorten, zoals heek, karper, koolvis, snoek, wijting en schelvis.
• Bij volwassenen komt visallergie vaker voor dan bij kinderen.
• Sommige mensen met een visallergie zijn allergisch voor gekookte vis maar niet voor rauwe.

Natuurlijke gifstoffen Er zijn een paar gifstoffen die van nature in vis voorkomen:

Botervis en escolar bevatten een bijzondere olie, die diarree veroorzaakt. Eet er daarom niet te veel van. Kogelvis of fugu bevat een zeer giftige stof in de eierstokken, lever, galblaas en darmen. Consumptie wordt ontraden.

Kleurstof in zalm In het wild krijgen zalmen hun roze kleur door het eten van garnalen en planktonkreeftjes. Voor de roze kleur van kweekzalm wordt soms nog canthaxanthine (E161g) gebruikt. Wie veel van deze kleurstof binnenkrijgt, heeft een hoger risico op kristalvorming in het oognetvlies.

1. Daarom heeft de Europese overheid besloten het gebruik van dit middel terug te brengen.
2. Het kan vervangen worden door het iets duurdere en veiliger astaxanthine.
3. Ingeblikte vis in gekruide saus of gekruide olie Ingeblikte vis in gekruide saus kan vrij veel van de aromastof safrol bevatten.
4. Het is nog niet duidelijk of deze stof kwaad kan.

Uit voorzorg is het verstandig ingeblikte vis in gekruide saus of gekruide olie af te wisselen met verse vis of vis in ongekruide olie of water. Veel mensen vinden paling lekker en het is ook nog gezond. Paling is een vette vis, en het Voedingscentrum adviseert één of twee keer per week vette vis te eten.

Maar het maakt wel uit waar de paling vandaan komt. Ongeveer 2% van de paling die op de markt is, komt namelijk uit de grote rivieren. En deze paling bevat te veel dioxine, een erg giftige stof die in het slib ligt opgeslagen op de bodem van de grote rivieren. Alle kweekpaling voldoet aan de normen. Veruit de meeste paling die in Nederland te koop is komt uit kwekerijen (95%).

Deze paling voldoet aan de gestelde normen voor de gezondheid. Wilde paling uit de grote rivieren blijkt teveel dioxine te bevatten volgens het onderzoek van RIKILT en IMARES van Wageningse Universiteit, dat in maart dit jaar is afgerond. Over wilde paling uit andere wateren dan de grote rivieren bestaat het vermoeden dat de dioxine-gehalten lager zijn dan in de grote rivieren maar er bestaan te weinig gegevens om daarover goed onderbouwde uitspraken te kunnen doen.

In ons voedsel komen giftige stoffen voor. Vooral de zogeheten dioxines en PCB’s zijn slecht voor ons. Dioxines en dioxine-achtige verbindingen zoals PCB’s (poly-chloorbifenylen) zijn chemische afvalstoffen die vooral ontstaan bij verbrandingsprocessen. Dioxines komen voor in uitlaatgassen en verbrandingsrook, maar kunnen ook ontstaan bij de productie van bepaalde bestrijdingsmiddelen.

Ook bij natuurlijke gebeurtenissen zoals bosbranden en vulkaanuitbarstingen kunnen dioxines ontstaan. Het zijn kleurloze en geurloze stoffen met diverse chemische samenstellingen. Volgens de nieuwe norm mag een mens per week maximaal 7 picogram giftige dioxine per kilogram lichaamsgewicht binnenkrijgen, ofwel 1 picogram per dag.

1. In Nederland ligt die waarde nu tienmaal zo hoog.
2. Dit betekent onder meer dat aanpassing van de Warenwet nodig is.
3. De Gezondheidsraad had minister Borst (Volksgezondheid) in 1996 al gezegd dat de Nederlandse streefnorm van 10 picogram per dag omlaag moest naar 1.
4. Die norm stelde de Wereldgezondheidsorganisatie immers ook voor.

De minister wilde dat niet, omdat zij bang was dat er een probleem met de melkverkoop zou ontstaan. Ook in melk zitten dioxines. Jos Kleinjans, hoogleraar Milieugezondheidskunde aan de Universiteit van Maastricht, noemt de voorgestelde norm van 1 picogram dan ook “explosief”.

De Commissie zal de nieuwe norm overnemen in de bestaande Europese richtlijn voor onder meer de maximale hoeveelheid dioxine die de mens mag consumeren. Uit het rapport blijkt dat vooral vis veel giftige dioxine bevat: twintig keer meer dan vlees, tien keer meer dan eieren. Uit een wetenschappelijk advies over dioxine in diervoeding, dat de Commissie vandaag ook publiceert, blijkt waarom: vismeel en visolie bevatten meer dioxines dan dierenvoeding.

Vismeel en visolie worden vooral aan vissen in kwekerijen gevoerd, zoals mosselen en zalm. Kippen en varkens eten dit echter ook. Omdat dioxines niet worden afgebroken, maar doorgegeven worden in de voedselketen, krijgen mensen deze kankerverwekkende stoffen weer binnen door vis, kip en varkens te eten.

De mens krijgt 90 procent van zijn dioxines binnen via voedsel; vooral voedsel van dierlijke oorsprong. De meeste mensen eten meer vlees dan vis. Maar hoe vetter de vis, hoe meer dioxines erin zitten: dioxines worden vooral in vet opgeslagen. Haring en zalm zijn dus potentiele dioxinebronnen. Vis uit de Noordzee en Oostzee, die door de chemische industrie vervuild zijn, bevat meer dioxine dan vis uit de Indische Oceaan.

“Europeanen kunnen nog wel vis eten”, zegt een functionaris van de Commissie. “Maar als je elke dag vis eet, heb je een probleem”. Volgens het rapport kunnen moeders doorgaan hun kinderen de borst te geven, hoewel zo dioxinen worden doorgeven aan zuigelingen.

Hoe lang is rauwe tonijn goed?

Verse Vis: koelkast of vriezer – Bij het kopen van verse vis is het belangrijk de koelketen zo min mogelijk te onderbreken. Doe de zojuist gekochte vis daarom het liefst direct in een koelbox of koeltas. Eenmaal thuis aangekomen, doe je de vis in de koelkast tot het moment van eten. Heb je zojuist een lekker visje gekocht? Met deze vier tips blijft vis vers van de winkel tot thuis.

Koop vis altijd als laatste. Let bij voorverpakte vis goed op de houdbaarheidsdatum. De ‘TGT’ of ‘te gebruiken tot’-datum mag je niet overschrijden. Leg de vis in een thermische tas of koelbox. Bewaar vis in de kofferbak van je auto, daar is het net iets frisser. Ga zo snel mogelijk naar huis en blijf niet met een buurtgenoot kletsen en rijd niet nog even langs een kennisje (zeker niet op een warme lentedag!) Doe de vis bij thuiskomst zo snel mogelijk in de koelkast.

Hoelang is tonijn uit blik goed?

Veelgestelde vragen – Bij John West krijgen we veel vragen over vis. De meeste kunnen we vrij goed beantwoorden, omdat we nou eenmaal veel kennis hebben over ons vak. Hier vind je de meestgestelde vragen en onze antwoorden daarop. We weten waar elke vis gevangen is en we willen deze informatie graag met je delen.

We werken er aan om alle producten te traceren met de ‘can tracker’ maar op dit moment kun je de herkomst van de tonijn producten uit de Seychellen en Ghana ontdekken; ‘Uitlekken niet nodig’ Tonijn, Tonijnstukken in Water, Zonnebloemolie en Olijfolie. Ook de herkomst van onze Rode en Roze Zalm uit Alaska en Canada is te traceren.

Dat is makkelijk, gebruik de streepjescode van het kartonnetje wat om de 2 blikjes zit. Land van herkomst en de blikcode kun je nog steeds op het blikje vinden. Meestal gaat het om blik. Op onze verpakkingen vind je informatie over recyceling. Traceerbaarheid betekent: weten waar onze vis vandaan komt.

• Met andere woorden, we kunnen traceren op welke plek ze gevangen zijn.
• Bij John West, weten we hoe belangrijk het is om de oceanen en zeeën te beschermen, want zonder hen zouden we niet in staat zijn om jou ons brede visassortiment te leveren.
• Om te zorgen voor het mariene milieu, moeten we precies weten waar al onze vis vandaan komt.

En dus zorgen we ervoor dat we dat ook doen! Haal het restant vis uit het blikje en verpak het in een luchtdichte, hersluitbare verpakking. Bewaar het in de koelkast en consumeer het binnen 2 dagen na opening. Alle John West zalm is wild, of het nu om onze roze of rode zalm gaat of over onze Vispaté.

En elke keer vers gevangen in Alaska en Canada. De ‘wildheid’ is wat het maakt tot een goede kwaliteit, heerlijk smakende zalm! Ja er zitten graten in, omdat we geloven dat de huid en de graten een essentieel onderdeel zijn van onze Zalm gezien alle goede eigenschappen. In feite zijn de graten een uitstekende bron van calcium.

De graten zijn tijdens het conserveringsproces helemaal zacht geworden en vallen uit elkaar als je het door een gerecht mengt. Ze kunnen dus zonder probleem gegeten worden. Mocht je dit liever niet willen dan kun je de graten en het ruggenmerg verwijderen voordat je de zalm gaat eten.

1. Of je kunt John West Roze Zalm zonder vel en graat kiezen.
2. Bij John West, heeft de gezondheid van onze klanten de hoogste prioriteit en dat is de reden waarom we alleen verpakkingen kopen die strikt voldoen aan Food Standards Agency richtlijnen en Europese regelgeving.
3. Sommige John West blikjes zijn bekleed met een lak die een afgeleide van Bisfenol bevat.

Door contact zijn kleine hoeveelheden van Bisfenol A in staat te migreren, maar binnen de grenzen van de EU-verordening (onder 600μg/kg). Deze lak is van essentieel belang voor het behoud van onze producten om de kwaliteit en de houdbaarheid, dat tussen de 3-10 jaar is, afhankelijk van het product, te behouden.

Hoewel we onze blikleveranciers steeds uitdagen tot volledige verwijdering van bisfenol, is er op dit moment geen geschikt vervangend component beschikbaar dat hetzelfde werk doet. Ondanks dat zullen we nauw betrokken blijven bij de volgende besluiten die de EU over het chemisch niveau migraties bij verpakking neemt.

John West tonijn in blik wordt regelmatig getest en gecontroleerd op kwik en andere potentiële milieuverontreinigende stoffen. De niveaus van kwik die we waarnemen zijn zeer laag en ruim binnen de maximale toleranties die zijn toegelaten door EU / Nederlandse-wetgeving.

1. Het advies van de Gezondheidsraad is dat mensen minstens 2 porties vis per week zouden moeten eten, waarvan een keer vette vis.
2. Tonijn in blik wordt niet gezien als een vette vis, wel zalm, makreel en sardines).
3. Als extra aanbeveling zeggen ze dat als je probeert zwanger te worden of in verwachting bent, je niet meer dan 4 blikjes tonijn per week moet eten.

(Deze cijfers zijn gebaseerd op middelgrote blikjes met een uitlekgewicht van ongeveer 130-140g per blikje). Je kunt meer lezen over dit onderwerp op: www.voedingscentrum.nl Zoals bijna bij al het ingeblikte voedsel, zijn onze producten in het blik gekookt, dit is een onderdeel van het conserveringsproces.

Dit betekent dat dichte blikjes altijd volledig zijn gekookt en daardoor kan het product rechtstreeks uit het blikje gegeten worden zonder eerst gekookt te worden. Je kunt het ook opwarmen als je het wilt verwerken in een warm gerecht. Helaas bieden wij op dit moment deze service niet, maar wie weet in de toekomst? Postbus 85240, 3508 AE Utrecht John West is onderdeel van Thai Union Group, gevestigd in Thailand.

Voor meer informatie over Thai Union, bezoek dan de website: www.thaiunion.com Je kunt schijven naar het volgende adres: John West Holland BV, tav Consumentenservice, Postbus 85240, 3508 AE, Utrecht. Of je kunt bellen naar het gratis nummer: 0800-0234855.

• Het is voor ons en ons moederbedrijf Thai Union erg belangrijk dat medewerkers veilig, legaal en uit vrije wil voor ons werken en deel uitmaken van onze toeleveringsketen.
• Onze leveranciers moeten zich verplicht aanmelden voor onze bedrijfsethiek- en arbeidsgedragscode, ons verbeteringsprogramma voor vissersvaartuigen en onze gedragscode.

Zo is iedereen op de hoogte van onze normen en kunnen we ethisch verantwoord blijven werken. Verder betaalt Thai Union geen wervingskosten voor personeel, met name als het gaat om arbeidsmigranten voor onze fabrieken. Ze werken samen met partners, zoals de International Labour Organisation (ILO) en de International Transport Workers’ Federation (ITF).

1. Zo willen ze dwangarbeid aan land en op zee voorkomen.
2. Onafhankelijk beoordelaar Impact heeft Thai Unions Ethical Migrant Recruitment Policy erkend als een ‘mijlpaal op weg naar verbeterde werving van arbeidsmigranten’.
3. Lik hier en ontdek wat wij nog meer doen om te zorgen dat al onze medewerkers veilig en legaal aan de slag kunnen.

Met de streepjescode aan de onderkant van het blikje, kun je zien om welke soort vis het gaat en waar deze is gevangen. Het is zelfs mogelijk om na te gaan welke boot er is gebruikt. Ontdek het verhaal achter je blikje en vul de streepjescode hier in,

Ons moederbedrijf, Thai Union, bracht in 2019 samen met het WWF het eerste Sourcing Transparency-rapport uit voor Europa: Wild Caught Fish and Shellfish. In het rapport lees je meer over duurzaamheidsbeoordeling die we met WWF hebben doorlopen. Dit is een belangrijk onderdeel van het streven naar transparante activiteiten.

Lees het rapport hier, Bij John West hebben we zelf geen vissersboten, maar we willen onze vis wel op verantwoorde wijze inkopen. Zo zorgen we dat zeeën ook voor toekomstige generaties duurzaam blijven. Onze leveranciers kunnen via de Fishery Improvement Projects (FIP’s) waar wij bij betrokken zijn, samen met anderen werken aan oplossingen om de hoeveelheid bijvangst te verminderen.

• Ijk hier voor meer informatie over hoe wij op verantwoorde wijze onze vis inkopen.
• Wil je op de hoogte blijven van het FIP programma? Meld je dan aan via FisheryProgress.org om het op de voet te volgen.
• Zo blijf je op de hoogte over alle FIP’s (niet alleen die waar wij bij betrokken zijn) en je krijgt toegang tot alle beschikbare informatie over een FIP.

Meer weten over de FIP’s waarbij Thai Union betrokken is? Ga op FisheryProgress.org naar de ‘FIP Directory’ en zoek onder ‘FIP Participant’ naar Thai Union. Bij John West hebben we zelf geen vissersboten, maar we willen onze vis wel op verantwoorde wijze inkopen.

1. Zo zorgen we dat zeeën ook voor toekomstige generaties duurzaam blijven.
2. Om dit doel te kunnen bereiken, houdt ons moederbedrijf, Thai Union, zich al sinds 2014 bezig met Fishery Improvement Projects (FIP’s) in de Atlantische, Indische en Stille Oceaan.
3. Het doel van FIP’s is het verbeteren van prestaties in de visserij en het bereiken van een MSC-keurmerk voor duurzame visserij.

Verwerkers van vis en schaaldieren, vissers, NGO’s en overheden werken bij deze projecten samen om milieu-uitdagingen tegen te gaan en actieplannen te bedenken en uit te voeren. Het kan bijvoorbeeld gaan om het aanpassen van het beleid, het instellen van vangstregels of het veranderen van vismethodes.

Bekijk deze video en leer meer over FIP’s. We hebben tijdens onze samenwerking met WWF (2014-2018) bekeken hoe duurzaam onze visvangst in Europa is. De conclusies zijn in dit rapport te lezen: Thai Union’s inaugural European ‘Sourcing Transparency Report’, We weten dat traceerbaarheid enorm belangrijk is om duurzaamheid te bereiken.

Hiermee kunnen we al onze producten volgen, van vangst tot consumptie. We nemen actief deel aan de Global Dialogue on Seafood Traceability (kijk hier voor meer informatie), en we hebben geholpen bij het ontwikkelen van technologische oplossingen om de traceerbaarheid van de visserijsector te verbeteren.

1. Bekijk hier wat Thai Union heeft bereikt.
2. Ontdek hoe traceerbaar onze activiteiten zijn en bekijk hier het verhaal achter je blikje.
3. Je kunt de herkomst van je product achterhalen en zelfs nagaan welke boot er is gebruikt.
4. Ga voor meer informatie over onze duurzaamheidsstrategie naar Thai Union’s SeaChange® site.

John West en het moederbedrijf, Thai Union, hebben zelf geen vissersboten, maar we kopen onze vis en schaaldieren wel op verantwoorde wijze in bij visserijbedrijven over de hele wereld. Deze visserijbedrijven gebruiken uiteenlopende vismethodes, zoals pole en line (met de hengel gevangen) en purse sein (ringzegen).

Wij geloven dat visserijbedrijven die zich aan de richtlijnen houden op duurzame wijze vis en schaaldieren kunnen vangen. Zo voldoen ze van vangst tot consumptie aan ecologische en maatschappelijk normen. Thai Union weet dat elke vismethode voordelen en nadelen kent en ondersteunt visserijbedrijven bij het verbeteren en optimaliseren van hun werkwijze.

Thai Union is het hoogst genoteerde levensmiddelenbedrijf in de Dow Jones Sustainability Index en wereldwijd marktleider op het gebied van vis en schaal- en schelpdieren in de Seafood Stewardship Index. Kijk hier voor meer informatie over ons werk. Ontdek hier meer over onze verantwoorde visvangst.

We willen dat al onze verpakkingen in 2025 herbruikbaar, recyclebaar of biologisch afbreekbaar zijn en we zoeken altijd naar innovatieve en duurzamere alternatieven voor de materialen die in onze producten worden gebruikt. We hebben samen met ons moederbedrijf, thai union, een aantal acties opgestart om de hoeveelheid plastic en afval in zee te verminderen.

We hebben ons bijvoorbeeld aangesloten bij het global ghost gear initiative (gggi). We ondersteunen hen bij het oplossen van problemen met verloren visgerei. Kijk hier voor meer informatie De internationale visserijsector wordt geconfronteerd met ingewikkelde duurzaamheidsuitdagingen en wij zetten ons in om positieve veranderingen te realiseren.

Onze voortgang wordt door ons moederbedrijf, Thai Union, beschreven in het jaarlijkse duurzaamheidsrapport en is ook terug te vinden op de SeaChange®-website (seachangesustainability.org/). Lees hier ons nieuwste rapport. Onze huidige doelen lopen tot eind 2020, we zullen onze vooruitgang daarna toelichten en onze doelen voor 2025 uitleggen.

Lees hier meer over SeaChange®, de duurzaamheidsstrategie van Thai Union

Waarom is tonijn zo lang houdbaar?

15 producten waar je lang van kunt eten Welke voedselproducten kun je lang bewaren en dus rustig in je voorraadkast hebben staan? Niet iedereen is zich ervan bewust dat veel levensmiddelen na het verstrijken van de ‘’ datum nog prima te eten zijn. presenteert 15 producten die lang goed blijven.

Rijst Mosterd Gedroogde bonen Tonijn in blik Azijn Sterke drank Zout Olijven Maïzena Honing Vanille extract Chiazaad Instant koffie Suiker Ahornsiroop

Witte rijst, basmati rijst, wilde rijst, pandan rijst Goed verpakt en zolang insecten geen eitjes in de verpakking kunnen leggen, blijft rijst jarenlang goed. Na het openen van de doos of zak kan je de rijst het best bewaren in een luchtdichte pot of diepvrieszak.

De enige rijstsoort waar dit niet voor geldt, is vezelrijke zilvervliesrijst. De zemelen en kiemen van de rijst, die bij het maken van witte rijst verwijderd worden, bevatten vetten die na ongeveer 6 maanden ranzig kunnen worden en daarom voor bederf kunnen zorgen. Ongeopende mosterd blijft tot wel 3 jaar goed.

Eenmaal geopend, heb je ongeveer een jaar voordat het bederft, hoewel een aantal soorten nog gemakkelijk 2 jaar goed blijft. Bonen bevatten veel voedingstoffen en vezels en zijn volgens een essentieel product in de voorraadkast van mensen die gezond willen eten.

Een bijkomend voordeel is dat ze lang goed blijven. Volgens kun je droge bonen tot wel in een luchtdichte verpakking bewaren. Zorg dat de opbergplek droog, koel en donker is. Volgens de Raad kan het na een jaar voorkomen dat de bonen niet meer lekker zacht worden, ongeacht hoe lang je ze laat weken of koken.

Dit geldt niet voor alle bonen, sommige worden na jaren bewaren nog steeds zacht. Volgens de kun je tonijn, en andere producten met een laag zuurgehalte (groente, vlees, vis) 5 jaar in blik bewaren. Dit komt omdat ze steriel zijn en bacteriën onmogelijk in het blik kunnen komen.

Om diezelfde reden meldt het dat je blikgroenten zelfs nog jaren na het verstrijken van de ‘ten minste houdbaar tot’ datum nog veilig kunt eten. Het zou wel kunnen dat de kwaliteit, zoals de smaak, geur of kleur, iets achteruit gaat. Blikken die bol staan of lekken kun je maar beter wel weggooien. Daar kunnen namelijk wél ziekmakende bacteriën in zitten.

Onderzoek van toont aan dat je azijn bijna eeuwig kunt bewaren. Doordat azijn heel zuur is, conserveert het zichzelf en is het niet nodig om het in de koelkast te bewaren. Witte azijn verandert nauwelijks met de jaren. Andere typen azijn kunnen wel veranderingen vertonen, zoals neerslag of een net iets andere kleur.

1. Voor de smaak, kwaliteit of voedselveiligheid maken zulke veranderingen geen verschil.
2. Sterke drank conserveert zichzelf en vergaat daardoor eigenlijk nooit.
3. Daarom kun je die stoffige fles tequila of Tia Maria die al jaren achterin je kast staat nog veilig opdrinken.
4. De fles moet wel koel en droog hebben gestaan.

Ook kan de smaak veranderd zijn. Omdat het niet kan bederven, wordt zout regelmatig gebruikt als, In gejodeerd zout kan na 5 jaar het jodiumgehalte wat afnemen. Dat is wel iets om rekening mee te houden. Een ongeopend potje olijven kan tot 3 jaar goed blijven.

• Je kunt dus gerust een paar potjes in je voorraadkast zetten voor onverwacht bezoek.
• Zolang je het maar droog en koel bewaart, kun je maïzena eeuwig bewaren.
• Het is dus helemaal niet zo erg om het voor één recept te kopen terwijl je het niet vaak gebruikt.
• Voor de komende jaren ben je voorzien.
• Honing werkt,

Dit is ook erg voordelig voor het product zelf, het heeft hierdoor een bijna oneindige houdbaarheid. Het kan voorkomen dat de honing korrelig of hard wordt, maar bederven zal het niet. Om honing weer zacht te krijgen kun je de verpakking in een kom met warm water zetten en dan net zo lang roeren tot de honing weer smelt.

1. Als je niet zo vaak vanille extract gebruikt en daarom vaak kiest voor ‘’nep-vanille” in plaats van puur vanille extract, is het misschien tijd om deze beslissing te heroverwegen.
2. Imitatie-vanille vergaat al na 2 jaar, terwijl puur vanille extract praktisch eeuwig goed blijft.
3. Hoewel de meningen over nogal verschillen, is houdbaarheid geen punt.

Bewaar de zaadjes in een luchtdichte verpakking, het liefst in de koelkast, en ze blijven een jaar lang veilig en lekker. Niet iedereen is fan van instant koffie, maar een pakje voor noodgevallen in je voorraadkast is een goede optie. Een ongeopende verpakking blijft namelijk tot wel 2 jaar goed Suiker in voorraad hebben voor als je plotseling zin krijgt om te bakken? Geen probleem! Of het nou witte, bruine, kristal- of poedersuiker is, het bederft niet.

• Om te voorkomen dat er klonten ontstaan of dat het beestjes aantrekt, is het verstandig om het in een luchtdichte pot of gesloten plastic zak te bewaren.
• In Nederland is niet iedereen bekend met ahornsiroop, maar in de VS en Canada is het heel populair voor op een pannenkoek of wafel.
• Als je dit in de koelkast of vriezer bewaart, zal het niet bederven.

Net als bij jam is het wel belangrijk dat je het schoon en luchtdicht bewaart. Pas dus op dat je geen kruimels in de verpakking laat vallen of dat de siroop in aanraking laat komen met een mes waarmee je al iets anders hebt gesneden of gesmeerd. Eat this helpt consumenten met een angst voor voedselvergiftiging over een drempel heen.

1. Menig wat ouder Nederlands huishouden heeft echter vast bonen en mosterd in huis die nóg langer bewaard zijn en nog steeds goed te gebruiken zijn.
2. Ik schreef al dat het Voedingscentrum aangeeft dat je dat heel oude maar nog goed uitziende blikje tonijn of dopperwtjes van 10 jaar geleden ook nog kunt eten.

De vraag is veeleer: waarom hebben sommigen zulke oude voorraden in huis en maken anderen – ik denk vooral jonge mensen – zich zorgen over bederf van lang houdbare etenswaren? : 15 producten waar je lang van kunt eten

Caro Baert